บทที่ 1 ฉันไม่ใช่พระเจ้า
ข้อพระคัมภีร์หลัก : เพราะพระเจ้า ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์ (พระองค์คือพระเจ้า) ผู้ทรงปั้นแผ่นดินโลกและทำมันไว้ (พระองค์ทรงสถาปนามันไว้ พระองค์มิได้ทรงสร้างมันไว้ให้ยุ่งเหยิง พระองค์ทรงปั้นมันไว้ให้มีคนอาศัย) ตรัสดังนี้ว่า “เราคือพระเจ้า และไม่มีอื่นใดอีก อสย. 45:18
พระเจ้าทรงสร้างสรรพสิ่งมีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ทรงมีอำนาจในการควบคุมทุกสิ่งที่ทรงสร้าง พระองค์มีสิทธิ์ในการพิพากษา
และทรงสมควรแก่การสรรเสริญ มารซาตานพยายามเป็นพระเจ้า อาดัมและเอวาเลือกกบฎพระเจ้าตามอย่างซาตาน แต่เมื่อเราพยายามควบคุม ต้องการตัดสินหรือแสวงหาการยกย่อง นั่นแหละคือเรากำลังพยายามเป็นพระเจ้า และกบฎต่อพระองค์ เมื่อเรากระทำอย่างนั้น เราก็ดำเนินในทางที่ขัดแย้งกับลักษณะของพระเยซูอย่างสิ้นเชิง พระเยซูทรงยอมทิ้งสิทธิที่ทรงมีในฐานะพระเจ้า พระองค์ทรงไว้วางใจในการควบคุมของพระเจ้า ไม่ทรงพิพากษาและไม่แสวงหาการยกย่องจากใคร
การพยายามเป็น “พระเจ้า” ในชีวิตของเราเองนั้นไม่เพียงแต่เป็นการทำตามอย่างซาตาน แต่ยังเป็นการเดินสวนทางกับพระเยซูอีกด้วย การไม่เชื่อฟังพระเจ้าอย่างนี้ทำให้เรากับพระเจ้าไม่สามารถสนิทสนมกันได้ และการทำเช่นนั้นเรียกว่า บาป
สดด.119: 59 เมื่อข้าพระองค์คิดถึงทางทั้งหลายของข้าพระองค์ ข้าพระองค์หันเท้าของข้าพระองค์ไปสู่บรรดา พระโอวาทของพระองค์